Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Wataha Wyklętych]

Łąka.

[Asuna]

Młoda, ciapowata wadera truchtem wbiegła na łąkę, po drodze potykając się o własny ogon i plącząc sobie łapy. Kiedy już pofikołkowała się (xD) wylądowała na zadzie i rozejrzała się. Nie było tutaj ni żywej, ni nieżywej duszy, na szczęście. Asuna podniosła się, strzepała z kurzu i przeszła kawałek.
- Nudaaaa - jęknęła w przestrzeń bez jakiejkolwiek nadziei, że kogoś tu przyniesie by przestało być tak monotonnie. Waderka położyła się na grzbiecie i spojrzała w niebo. Nawet ono było nudne. Bez chmur, tylko słońce. Gwiazda.
- Czemu musisz tak grzać? - wydarła się w stronę słońca mrużąc oczy.

[Raaistandell]

Wlokąc się smętnie po okolicy postanowił zajrzeć na niegdyś ulubione jego miejsce, a mianowicie łąkę. Kiedyś uwielbiał tu przebywać. Mógł tu być sam, nikt mu nie przeszkadzał. Teraz nie miał do tego głowy, zresztą - nawet słońce mu w tej chwili przeszkadzało, świecąc jakby prosto w jego wyczulone oczy. Choć to mogło być akurat spowodowane ilością wypitego alkoholu (loboholu...xD). Niemniej, wsunął się powoli na rozległy teren, mrużąc blade oczy. Przedstawiał dość dziwny widok: łeb nisko zwieszony, tak samo nieruchomy ogon, żebra wystające z chudych boków - zdecydowanie nie pasował do tego kolorowego krajobrazu. Przeszedł parę kroków, kiedy doleciał do niego zapach młodej wadery, leżącej w trawie nieopodal. Nie przyszło mu do głowy, że ktoś jeszcze mógłby tu być. Kiedyś - przed dwunastoma miesiącami - było to dość rzadko uczęszczane miejsce. Westchnął i już zamierzał wrócić do zacisza swojej jaskini, jednak zawahał się.

[Asuna]

Usłyszała jakiś szmer, po chwili zapach innego wilka dotarł do jej nozdrzy, podniosła się i rozejrzała niepewnie. Biały i nienaturalnie chudy basior. Ona go znała. Na pewniaka. Tylko jak on się nazywał? Pewnie podeszła do niego, chociaż znając siebie zaraz spanikuje.
- Czego tu szukasz? - powiedziała dumnie, po chwili wycofując się na metr. Co z nią jest nie tak?

[Raaistandell]

Przez chwilę zastanawiał się, czy nie odwrócić się po prostu i nie odejść, nie bardzo miał ochotę na czyjekolwiek towarzystwo. Stwierdził jednak, że żaden szczeniak nie będzie go znikąd przeganiał. Szczególnie, iż musiał sie sporo wysilić, żeby tu przyjść.
Otworzył pysk, ale zawahał się i ponownie go zamknął. Odkaszlnął.
- Szukam bo szukam, ale co znajdę? - spytał zachrypniętym głosem, dawno się już nie odzywał. Popatrzył przez chwilę na waderę, próbując sobie przypomnieć gdzie ją widział, po czym - kiedy mu się to nie udało, a nabawił się za to bólu głowy - wyminął ją i ruszył w kierunku odległej lini drzew. Ból stawał się jednak coraz silniejszy, toteż zatrzymał się, zirytowany. Spojrzał przez ramię na wciąż stojącą z tyłu waderę. Teraz zauważył, że była młoda, nawet bardzo - ledwo odrosła od ziemi. Odwrócił głowę, spoglądając przed siebie, po czym odezwał się cicho:
- Szczeniaki chyba nie powinny chodzić tak same...
Jeszcze by tylko tego brakowało, żeby ktoś ją zabił. Znów miałby łapy pełne roboty - do niego wszyscy przychodzili, jako jedyny potrafił wczuć się umysły psychopatów. Ludzka policja była zbyt nieudolna.

[Asuna]

- Raaistandell! - odezwała się nagle, merdając długim ogonem. Jasne, że go znała. To był ten sam gość co zamknął tego psychopatę. Usiadła kawałek od niego i przekrzywiając główkę spoglądała na niego.

[Raaistandell]

Drgnął gwałtownie, słysząc swoje imię z jej ust. Uniósł szybko głowę i obejrzał się na waderkę, po czym błyskawicznie doskoczył do niej, tak że jego pysk znajdował się tylko kilka centymetrów od jej nosa. Patrzył się na nią przez chwilę, nie mrugając. Po chwili przymknął oczy i cofnął się o krok lub dwa, nagle przypominając sobie kim ona jest.
- Ty jesteś... - odkaszlnął. - ...Asuna, tak?
Usiadł, unosząc w końcu głowę na normalną wysokość i przekrzywiając ją na bok. To ten szczeniak, którego zaatakował Lodovico, ten psychopata. Chyba. Ale tak wyglądała. Oczywiście, minął rok odkąd ją po raz ostatni widział...
- Dobrze się... Czujesz? - spytał, mając na myśli jej zdrowie psychiczne po ataku psychopatycznego mordercy.

[Asuna]

- Jak w najbardziej w porządku - w każdym razie tak jej się wydawało. Mało co pamięta o ataku psychopaty, ale od tamtego czasu bardzo się zmieniła. Boi się wszystkiego gdy sobie o tym przypomni. Ale to nie zdarza się często.

[Raaistandell]

Burknął coś pod nosem pod adresem zachodzącego słońca i ruszył truchtem przed siebie, wymijając waderę i zostawiając ją w tyle.