Why? 0.0

Nemhain, zmienić ci nazwę użytkownika? ;-;

Ale ja nad nim myślałem od trzech dni xD

Patrzył na nią uważnie spod półprzymkniętych powiek. Ta dziewczyna nie była tą samą, która ostatnim razem przynosiła mu jedzenie. Była nowa, czuć to było nawet w jej zapachu - brakowało w nim typowej dla tego miejsca woni sterylności i chemicznej czystości przemieszanej z lekami.

O, bogowie! Ja w życiu nie napiszę tak długiego posta jak twój pierwszy! I pomyśleć, że miałam dobrą ocenę z polskiego...

Uporała się z zamkiem i weszła do pokoju. Spojrzała w oczy czarnego wilka. Z pewnością był większy od niej, jednak w wyobraźni Nemhain urósł do niebotycznych rozmiarów. "Cholerny umysł płata mi figle." - próbowała się uspokoić, jednak nie była w stanie przemóc lęku. Uciekła spojrzeniem i na drżących nogach podeszła do niego. Postawiła tacę na ziemi i uklękła, żeby zdjąć wilkowi kaganiec. Przysunęła się odrobinkę, kiedy zorientowała się, że nie sięga do zapięcia nawet przy maksymalnie wyprostowanych rękach.

Właśnie odpisałem ;-;
Gdzie tam się rozpisujemy ;-; Znaczy, zależy kto, ja na pewno nie ;-;

Podniósł powoli łeb, słysząc zgrzyt przekręcanego w zamku klucza. Nie mógł poruszyć ani jedną łapą, choćby chciał. Na łapach, szyi i w pasie miał skórzane obręcze, do których przyczepione były łańcuchy, przykuwające go do ścian okrągłego pokoju o gładkich, białych ścianach. Na pysk miał założony mocny kaganiec.

Mam kontynuować, czy chcesz coś od siebie napisać w tym momencie?
Btw, czuję się źle. Wy wszyscy się tak rozpisujecie, a ja się czuję taka mierna w pisaniu...

Burknął coś pod nosem pod adresem zachodzącego słońca i ruszył truchtem przed siebie, wymijając waderę i zostawiając ją w tyle.