Drgnął gwałtownie, słysząc swoje imię z jej ust. Uniósł szybko głowę i obejrzał się na waderkę, po czym błyskawicznie doskoczył do niej, tak że jego pysk znajdował się tylko kilka centymetrów od jej nosa. Patrzył się na nią przez chwilę, nie mrugając. Po chwili przymknął oczy i cofnął się o krok lub dwa, nagle przypominając sobie kim ona jest.
- Ty jesteś... - odkaszlnął. - ...Asuna, tak?
Usiadł, unosząc w końcu głowę na normalną wysokość i przekrzywiając ją na bok. To ten szczeniak, którego zaatakował Lodovico, ten psychopata. Chyba. Ale tak wyglądała. Oczywiście, minął rok odkąd ją po raz ostatni widział...
- Dobrze się... Czujesz? - spytał, mając na myśli jej zdrowie psychiczne po ataku psychopatycznego mordercy.

- Raaistandell! - odezwała się nagle, merdając długim ogonem. Jasne, że go znała. To był ten sam gość co zamknął tego psychopatę. Usiadła kawałek od niego i przekrzywiając główkę spoglądała na niego.

Przez chwilę zastanawiał się, czy nie odwrócić się po prostu i nie odejść, nie bardzo miał ochotę na czyjekolwiek towarzystwo. Stwierdził jednak, że żaden szczeniak nie będzie go znikąd przeganiał. Szczególnie, iż musiał sie sporo wysilić, żeby tu przyjść.
Otworzył pysk, ale zawahał się i ponownie go zamknął. Odkaszlnął.
- Szukam bo szukam, ale co znajdę? - spytał zachrypniętym głosem, dawno się już nie odzywał. Popatrzył przez chwilę na waderę, próbując sobie przypomnieć gdzie ją widział, po czym - kiedy mu się to nie udało, a nabawił się za to bólu głowy - wyminął ją i ruszył w kierunku odległej lini drzew. Ból stawał się jednak coraz silniejszy, toteż zatrzymał się, zirytowany. Spojrzał przez ramię na wciąż stojącą z tyłu waderę. Teraz zauważył, że była młoda, nawet bardzo - ledwo odrosła od ziemi. Odwrócił głowę, spoglądając przed siebie, po czym odezwał się cicho:
- Szczeniaki chyba nie powinny chodzić tak same...
Jeszcze by tylko tego brakowało, żeby ktoś ją zabił. Znów miałby łapy pełne roboty - do niego wszyscy przychodzili, jako jedyny potrafił wczuć się umysły psychopatów. Ludzka policja była zbyt nieudolna.

Widzem xD

Wim, właśnie odpisałam xD

Usłyszała jakiś szmer, po chwili zapach innego wilka dotarł do jej nozdrzy, podniosła się i rozejrzała niepewnie. Biały i nienaturalnie chudy basior. Ona go znała. Na pewniaka. Tylko jak on się nazywał? Pewnie podeszła do niego, chociaż znając siebie zaraz spanikuje.
- Czego tu szukasz? - powiedziała dumnie, po chwili wycofując się na metr. Co z nią jest nie tak?

A spoko, polazłam w końcu do ciebie xD

Jak tam? c:

Siemczysz xD

O, cześć ludzie xd